Minggu, 28 November 2010

Carpon - Beda

ku : Winendar Bisri

Asa karek kamari anjeun dihuapan teh, asa karek kamari anjeun nangis na lahunan asa karek kamari anjeun menta kapastian hirup nya saha atuh jalmana nu daek di dua cinta, lain teu ngarti ku kaayaan diri ngan jigana can nepi kana waktuna.

mun ras inget kajadian basa urang mimiti wanoh mah asa hayang seuri atuda, paingan cek urang jawa mah "witing tresno jalaran soko kulino".....cinta teh aya sabab ku biasa, biasa paamprok bareng, biasa jalan-jalan bareng, biasa tuang bareng, ah asa teu kuat lamun ras kana mangsa nu tos ka alaman ku urang duaan. "yank bade tuang ayeuna atanapi bade di pang ninyuhkeun kopi.?". lamun nyarita teh manehnamah sok dibarung ku imut nu ngagelenyu. asa nyeredet hate th mun ras emut bahasa anjeun anu, raray nu marahmay, teu weleh daria najan kadang sok dibentak, di kasaran....duh hampura geulis akang geus ngaraheutkeun manah salira.

Lain ngan ukur manehna padahalmah wanoja nu kungsi aya na hate teh, saur kang yanto mah kabogoh kuring nepi ka danget ayeuna teh nepika 148 jelema, hahaha jigana mun dikumpulkeun mah pimuh lapangan bola teh. rumasa kuring mah jalma anu bosenan, teu kaopan, mun kabogoh unggah adat teh sok tara dipalire deui, tapi duka atuh ku manehna mah teu bisa, padahal lain sakali kuring kuciwa, kanyaah teh aya bedana padahal umur ge meh beda 10 taunna, kadang sok disebut budak bolon. tapi kuring ngarasa reueus bisa ngadidik manehna, ayeuna mah geus dewasa laku lampahna teh, pipikiran, ucapanna ge geus beda jeung mangsa panggih dua tahun katukang. kadang sok mapagahan asa lain ka kabogoh ka anjeun mah, asa ka pamajikan.

sugan atuh aya wanci anu mustari kahayang mah kuring rarabi jeung manehna, neng ayu fitriyani antosan nya.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar